هزاران ترکیب، در این آزمایشگاه بزرگ، شکل میگیرند و محو میشوند، تا سرانجام، چیزی را بسازند که اکنون جهان ما را تعریف میکند: حیات.
در دل تاریکی کهکشان، زمین، گهوارهی حیات و این آزمایشگاه بیبدیل درحال شکلگیری است.اینجا، در اعماق زمان، در حدود چهار میلیارد سال پیش، زمین به مانند تابلوی نقاشی ناتمامی است که به آرامی رنگ میگیرد.
لایه بیرونی زمین به آرامی در حال سرد شدن است و اقیانوسها در حال شکل گرفتن. اجرام فضایی در حال بمباران سنگین زمین هستند و با هر برخورد، فصلی نو در کتاب تاریخ زمین مینویسند. آنها با میلی فراوان انواع ترکیبات شیمیایی را برای پیدایش حیات به پیشکش میآورند. جو زمین در حال تشکیل است و گازهای حیاتسازِ آینده، در غلظت فراوان در حال خودآرایی در جو زمین.
هیدروژن سولفید، متان و دی اکسید کربن
در آن بیرون، در فضای اطراف خورشید، گرد و غبار و ذرات گاز با سرعتهای متفاوت به دور خورشید میچرخند و اجرام جدید می سازند.
رقصی به میانداری خورشید.
زمین، گهوارهی حیات در آشوبناکترین حالت شیمیایی خود قرار دارد و همه چیز برای فرگشت شیمیایی و ساخت پایههای حیات به آرامی پیشمیرود و در این غوغای شیمیایی، هر آنچه برای سرود زندگی در طی میلیون ها سال آینده لازم است، آماده میگردد.
هزاران ترکیب، در این آزمایشگاه بزرگ، شکل میگیرند و محو میشوند، تا سرانجام، چیزی را بسازند که اکنون جهان ما را تعریف میکند: حیات.
تصویرسازی و متن: سروش سارابی
آزمایشگاه هوشمصنوعی Raderon AI Lab