رویداد

OSIRIS-Rex عنوان طرح یک پروژه اکتشاف فضایی است که در آن یک فضاپیما با ماموریت نقشه برداری، جمع آوری نمونه و بازگشت به زمین، به سمت سیارک 101955 Bennu پرتاب خواهد شد.

OSIRIS-Rex مخفف عنوان Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, Security, Regolith Explorer به معنی ریشه ها ( ریشه و مبدا آغاز حیات) ، ابزارهای طیف سنجی، ابزارهای شناسایی منابع موجود در سیارک، ایمنی ( جلوگیری از تداخل عناصر زمینی در انتقال به سیارک و آلوده شدن به انواع عناصر زمینی در حین انتقال) و اکتشاف لایه بیرونی سیارک است.

سیارک ۱۰۱۹۵۵ بن‌نو (که قبلاً ۱٬۹۹۹ آر کیو ۳۶ نام داشت) یک سیاره کربنی و صخره ای و یکی از سیارک‌های آپولو است که کشف آن توسط پروژهٔ «لینیر» بررسی سیارک‌های نزدیک به زمین لینکلن (LINEAR) در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۹ صورت گرفت.

هدف اصلی این ماموریت، کسب اطلاعات دقیق تر از تاریخچه شکل گیری منظومه شمسی، بررسی وجود مواد ارگانیک احتمالی، و بدست آوردن مواد سازنده بلوک های اولیه حیات ( DNA , RNA) و کشف مبدا حیات بر روی زمین خواهد بود.

سیارک 101955 Bennu به طور معمول جزوء سیارک های خطرناک برای زمین محسوب می شود بسیاری از رسانه ها ی وب، این سیارک را تهدیدی علیه زمین میدانند، اما بر خلاف نظر آنها ناسا این نظر را ندارد و تایید کرده است ارسال این فضاپیما به سطح 101955 Bennu هیچگونه اهداف تغییر مسیر یا کشف راهی برای انهدام سیارک را ندارد، و در واقع از نظر آنها این سیارک هیچ تهدید برای زمین نخواهد بود.

در همین زمینه گلن ناگل از ایستگاه رصد و کنترل سیارک ها در کانبرای استرالیا به شبکه ABC  گفته است که : این سیارک در مقیاس تورینو ( مقیاس تهدید سیارکها برای زمین ) دارای درجه صفر است و این یعنی، احتمال برخورد آن با زمین بسیار بسیار کم است. هرچند که به شکل 100% نمی تواند از آن چشم پوشی کرد ولی اندازه خطر آن در واحد تورینو صفر است. پیش از این،  این سیارک به عنوان سیارک آرماگدون ( اشاره به فیلمی در همین زمینه ساخته هالیوود ) سر تیتر اخبار قرار گرفته بود.

برابر برنامه‌ریزی قبلی، قرار است در ۸ سپتامبر ۲۰۱۶ فضاپیمای OSIRIS-Rex به فضا پرتاب شود و پس از سفری در حدود دو سال، این فضاپیما در سال ۲۰۱۸ به سیارک ۱۰۱۹۵۵ بن‌نو خواهد رسید، و ۵۰۵روز نقشه‌برداری سطحی از فاصلهٔ حدود ۵ کیلومتر (۳٫۱ مایل) را شروع خواهد کرد که نتایج آن در همان زمان به زمین ارسال شده بررسی خواهد شد. با استفاده از نتایج بررسی آنها توسط تیم مأموریت، سایت مناسب برای نمونه‌برداری انتخاب و روند تدریجی نزدیک شدن به سطح سیارک انجام خواهد شد. در نهایت این فضا پیما در کمترین فاصله ممکن با سطح سیارک، بدون فرود بر روی آن  با استفاده از بازوهای بلند و رباتیک خود، به جمع‌آوری نمونه خواهد پرداخت. سپس از سیارک فاصله گرفته و نمونه ها را در سال 2023 به زمین باز خواهد گرداند.

اما سوال مهم اینجاست که چرا ناسا این ماموریت سخت و پرهزینه را طراحی کرده است؟

یک از مطرح ترین فرضیه های آغاز حیات بر روی زمین، فرضیه انتقال مواد اولیه حیات از طریق سیارک ها به زمین می باشد. در این فرضیه دانشمندان اعتقاد دارند که مواد آلی سازنده بلوک های حیات بر روی زمین از طریق بر خورد یک سیارک به زمین به این جا منتقل شده است و برای بررسی دقیق این فرضیه آنها سیارک بن‌نو را برای مطالعه انتخاب کرده اند.

به اعتقاد Dante Lauretta فضاپیمای OSIRIS-Rex می تواند جواب این پرسش را بیابد که :

آیا حیات ( آب و مواد ارگانیک ) بر روی زمین از طریق اشکالی از مواد معدنی هیدراته مانند، خاک رس، وارد زمین شده و فضای محیط زمین را قابل حیات کرده است؟ و آیا  این منشاء حیات بوده است؟