تاکنون شواهدی قوی در مورد امکان انتقال تجربیات کسب شده ی پدر، در طول دوران زندگیش به فرزند، به دست نیامده بود، اما نتایج یک تحقیق گسترده علمی نشان میدهد سبک زندگی پدر میتواند در آینده فرزند تأثیر داشته باشد.
سروش سارابی :ممکن است روزی بتوانیم فرزندانی با توانایی ها و شخصیت دلخواه خودمان داشته باشیم و شاید اتفاقاتی را که امروز از تاریخ های گذشته به یاد می آوریم بخشی از تجربیات نسل های گذشته باشد
نیوساینتیس:تاکنون شواهدی قوی در مورد امکان انتقال تجربیات کسب شده ی پدر،
در طول دوران زندگیش به فرزند، به دست نیامده بود، اما اکنون با توجه به نتایج این
تحقیقات مشخص شده است که سبک زندگی پدر از طریق برچسبهای شیمیایی، میتواند در تعیین
صفات نسل بعدی موثر باشد. اکنون معلوم شده است که اسپرم علاوه بر انتقال صفات وراثتی
از طریق DNA،
می تواند چیزهای بیشتری را بدون استفاده از DNA به نسل بعد منتقل کند.
در حالت عادی صفات وراثتی از طریق DNA به فرزند منتقل میشود،
اما با استفاده از نتایج این تحقیقات، دانشمندان برای اولین بار نشان دادند که اسپرم
علاوه بر DNA می
تواند از طریق سوئیچ های شیمیایی که با عنوان «برچسبهای اپیژنتیک» شناخته میشوند،
صفات وراثتی را به فرزند منتقل نمایند. این برچسبهای شیمیایی با چسبیدن به ژنوم های
اسپرم، به فرزند منتقل شده و می تواند عامل بروز تغییر در صفات فرزند یا بروز صفات
جدید شود که از تجربیات محیطی پدر به وجود آمده است. مهمترین بخش این تاثیرات می تواند
بر روی سلامت و باروری فرزند نمایان شود.
در طول زندگی، شرایط محیطی باعث ایجاد تغییر در فعالیت ژنهای
ما میشود. شرایط محیطی باعث میشود که بعضی از ژنهای ما فعال یا غیر فعال گردند.
در عین حال DNA ما
تغییر نمیکند. این تغییرات در ژنها، یعنی اضافه یا کم شدن تگهای شیمیایی تنظیمی،
با استفاده از اپیژنتیک انجام میشود؛ مثلا نوع رژیم غذایی افراد یا سیگار کشیدن میتواند
تغییرات اپیژنتیکی ایجاد کند. بسیاری از سرطانها نیز به همین شکل ایجاد میشوند.
در طول دهه گذشته، تعدادی از مطالعات نشان داده که عوامل استرس
زای محیط اطرافی که پدر و مادر تجربه کرده اند، می تواند بر سلامت کودکان خود و حتی
نوه هایشان تأثیر بگذارد. چندی قبل در یک تحقیق بحث برانگیز که بر روی موشها انجام
گرفت، مشخص شد که حتی ترس از یک بوی خاص، می تواند توسط اپیژنتیک در توالی وراثت منتقل
شود.
ژنهای اسپرم و سلول تخم، میتوانند حامل برچسبهای اپیژنتیک
باشند، اما تابهحال نشان دادن تأثیر اپیژنتیک که از این طریق بر روی فرزندان منتقل
میشود بسیار دشوار بوده است؛ اما اکنون ژرمی جولیان از موسسه «WellcomeTrust CRUK Gurdon»
در دانشگاه کمبریج، به همراه همکارانش برای اولین بار نشان دادند که برچسبهای اپیژنتیک
میتوانند بیان ژن «Gene Expression» را در جنین تغییر دهند. در نتایج بهدستآمده مشخص شد که این برچسبهای
اپیژنتیک برای رشد سالم ضروری هستند.
آنها از مقایسه جنین قورباغهای که از اسپرم به وجود آمده بود،
با جنینی که از اسپرماتوئید به وجود آمده بود، نتایج جالبی به دست آوردند: جنینی که
از اسپرم بهدستآمده بود بهتر رشد کرد و تنها فرق بین آنها، تفاوت در اپیژنتیک اسپرم
و اسپرماتوئید بود.
زمانی که اسپرماتوئید بهاندازه کافی رشد میکند و به اسپرم
تبدیل میشود، تعدادی از برچسبهای اپیژنتیک خودش را که وظیفه فعالسازی ژن را بر
عهدهدارند، از دست میدهد؛ اما دسته دیگر از برچسبها که وظیفه جلوگیری از فعالیت
ژن رادارند حذف نشده و باقی میمانند. تیم تحقیقاتی برای اینکه متوجه شود آیا آنها
تأثیری بر روی نسل بعدی دارند یا نه تصمیم گرفتند که آنها را حذف کرده و نتیجه را
بررسی نمایند.
برای این بررسی آنها نیاز داشتند که تغییراتی در DNA اسپرم ایجاد کنند، اما
دستکاری در DNA اسپرم کار بسیار سختی است و تا قبل از این کسی موفق
به انجام این کار نشده بود. به همین دلیل تیم تحقیقاتی تصمیم گرفت برای انجام این کار
از سلول تخم کمک بگیرد و با دستکاری و مهندسی سلول تخم، این تغییرات را سلولهای تخم
بر روی اسپرم ایجاد کنند. این سلول تخمها دارای آنزیمهایی هستند که در زمان باروری
توسط اسپرم یا اسپرماتوئید قادر است برچسبهای اپیژنتیک موردنظر را از روی آنها حذف
نماید.
ارثیه پدر
تا قبل از این تحقیق، برای دانشمندان مشخص بود که تجربیات شرایط
محیطی، میتواند تغییراتی بر روی اسپرم مردان ایجاد کند، بهعنوان نمونه در مردان چاق
تعداد زیادی برچسب اپیژنتیک خاص بر روی اسپرمهایشان دیده میشود که این برچسبها
در مردان غیر چاق دیده نمیشود. تا قبل از این تحقیقات، آثار این برچسبها بر نسل بعدی
مشخص نبود، اما با توجه به نتایج این تحقیقات، مشخص شد که برچسبهای اپیژنتیک که براثر
تجربیات حاصل از شرایط محیط، تغییر کردهاند میتواند نسل بعد را تحت تأثیر قرار دهد.