کتاب

تینبرگن، با تدوین چهار اصل برای پژوهش های رفتارشناسی، این علم را قانونمند کرد و بالاخره اعطای جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی به لورنتس، تینبرگن و فون فریش در سال 1973، بر جایگاه والای رفتارشناسی در میان علوم طبیعی مهرتایید نهاد.

لورنتس اطلاعاتی که از رفتار و زندگی اجتماعی جانداران به آمد را با زبان ساده به مردم عرضه کرد تا آنها را متوجه کند که انسان نه تنها والاترین موجود نیست، بلکه جا دارد در بسیاری از موارد آنچه را ما « انسانیت » می نامیم، از جانوران دیگر بیاموزد.

لورنتس نشان می دهد که غریزه ی تهاجم یکی از محورهای اصلی گردش کارها در طبیعت است، اما رفتارهای تهاجمی با وجود ظاهر ترسناکی که دارند، تقریبا هیچ گاه به آسیب عمده منجر نمی شوند، چون غالب و مغلوب قوانین رفتاری را به طور غریزی می شناسند و « می دانند » تا کجا می شود پیش رفت.

در کتاب انگشتر حضرت سلیمان، لورنتس علاوه بر پرداختن به نقش غریزه ها، نحوه ارتباط جانداران مختلف را با همنوعانشان مورد بررسی قرار میدهد و آشکارا نشان میدهد که اگر ما « تکلم » را خاص انسان بدانیم، به راه خطا رفته ایم.