فرگشت استخوان های گوش میانی خزنده درون شما

خزنده درون شما و فرگشت استخوان های گوش میانی
خزنده درون شما و فرگشت استخوان های گوش میانی دانش آگاهی پلی به سوی دانایی
در مستند "خزنده درون شما" که محصول کمپانی PBS میباشد، دکتر نیل شوبین بطور مختصر فرایند فرگشت استخوان های گوش میانی را تشریح میکند.

خزنده درون شما و فرگشت استخوان های گوش میانی

در مستند "خزنده درون شما" که محصول کمپانی PBS میباشد، دکتر نیل شوبین بطور مختصر فرایند فرگشت استخوان های گوش میانی را تشریح میکند. 
اجداد خزنده ما، همانند خزندگان امروزی تنها یک استخوان در گوش میانی داشتند که ارتعاشات پرده گوش را به گوش درونی منتقل میکند. اما در انسان و سایر پستانداران، گوش میانی ساختمانی پیچیده تر دارد که قدرت شنوایی ما را بمراتب بهبود میبخشد. گوش میانی از سه استخوان کوچک تشکیل شده است که استخوانهای چکشی، سندابی و رکابی میباشند. این سه با یکدیگر مکانیزمی را تشکیل میدهند که قادر است ارتعاشات دریافتی از پرده گوش را تقویت و سپس به گوش درونی منتقل کند.
اما سؤال این است که چگونه پستانداران در گوش خود دو استخوان اضافی بدست آوردند؟
دکتر شوبین توضیح میدهد که دو استخوان اضافی در گذشته های دور قسمتی از آرواره پایین خزنده بودند که استخوان اصلی آرواره را به کاسه سر متصل میکردند، اما در طی میلیونها سال دگرگونش، بمرور استخوان اصلی آرواره بزرگ و بزرگتر شد تا بدانجا که مستقیما به کاسه سر متصل گشت. دو استخوان دیگر نیز در طول زمان کوچکتر شدند و در نهایت به استخوان گوش میانی  پیوستند.
او چند فسیل بدست آمده از پستانداران اولیه در آفریقای جنوبی را نشان میدهد که استخوان های تشکیل دهنده آرواره پایینی آنها حد واسط بین خزندگان و پستانداران امروزی است. استخوان حامل دندانها بزرگتر شده ولی کماکان از طریق دو استخوان کوچک به کاسه سر متصل است.
یکی از شاگردان سابق دکتر شوبین که خانم کارن سیرز میباشد با مطالعه نوعی پستاندار کوچک بنام صاریغ یا ساریگ (opposum) نشان میدهد که چگونه 300 میلیون سال فرگشت گوش میانی تنها در طی چند ماه در این جانور تکرار میشود. آرواره پایینی نوزاد این پستاندار هنگام تولد دارای سه استخوان میباشد که همانند خزندگان است و تا هنگامی که جانور به بزرگسالی میرسد، ساختار آرواره و گوش میانی تغییر کرده و مشابه سایر پستانداران میگردد.
دکتر شوبین در پایان به طنز میگوید: بسیار جالب است که ما با استخوانهایی میشنویم که اجداد خزنده ما با آنها غذا میخوردند.


سه استخوانی که گوش میانی را تشکیل میدهند از چپ به راست عبارتند از: استخوان چکشی، استخوان سندابی و استخوان رکابی


این سه استخوان با یکدیگر مکانیزمی را تشکیل میدهند که ارتعاشات را از پرده گوش دریافت و تقویت کرده و به گوش درونی منتقل میکند


کارن سیرز که از شاگردان قبلی دکتر شوبین میباشد مطالعات زیادی بر روی ساریگ (Opposum) و تغییرات آرواره و گوش آنها انجام داده است


در ساریگ بزرگسال، استخوان اصلی آرواره پایین رشد کرده و به کاسه سر متصل میشود و دو استخوان دیگر به قسمتی از گوش میانی تبدیل میشوند


منابع: