نوشته

تنها یک اشاره محض به "ذهن کوانتومی" موجب میشود که بیشتر فیزیکدانها خود را عقب بکشند گویی که این واژه یادآور نوعی عرفان مبهم و بیمزه متفکرنمایان است. اما اگر یک فرضیه جدید ثابت شود که درست میباشد، اثرات کوانتومی ممکن است براستی در ادراک انسانها نقش داشته باشند.

ماتیو فیشر، فیزیکدان دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا مقاله ای در "سالنامه فیزیک" منتشر کرده است که پیشنهاد میکند که چرخشهای هسته ای در اتمهای فسفری میتواند همانند کیوبیت های ابتدایی در مغز انجام وظیفه کند (کیوبیت ذره یا bit کوانتومی اطلاعات میباشد) و این پدیده مغز را قادر میسازد که همانند یک کامپیوتر کوانتومی عمل کند.

تا همین ده سال قبل نیز فرضیه فیشر با بی اعتنائی روبرو میشد. در گذشته برخی فیزیکدانها برای چیزهایی از این قبیل به آتش کشیده شده اند. بطور ویژه در سال 1989، هنگامی که راجر پنروز پیشنهاد کرد که ساختار پروتئینی اسرار آمیزی که ریزلوله (میکروتوبول) خوانده میشود با بهره گیری از اثرات کوانتومی در شکل گیری آگاهی در انسانها نقش دارد، تعداد بسیار اندکی از محققان باور کردند که چنین فرضیه ای ممکن است صحت داشته باشد. پاتریشیا چرچلند از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیه گو در اظهار نظری بیاد ماندنی گفت : کم مانده است که بعضی بگویند که غبار پری جادویی در سیناپس ها نیز آگاهی انسانها را توضیح میدهد.