طبیعتِ پیچیده شگفت انگیزترین شناگر جهان موجب میشود که بعضی به اشتباه آنرا حاصل یک طراحی هوشمند بدانند، اما این نیز نشانه عملکرد فرگشت است. از نظر سرعت و چابکی، باکتریها با محرک تاژکی از هر شناگر قهرمان المپیک برتر میباشند. آنها صدها برابر طول بدن خود را در یک ثانیه طی میکنند و میتوانند جهت حرکت خود را در کسری از ثانیه تغییر دهند.
نویسنده: دکتر مَت بِیکِر
طبیعتِ پیچیده شگفت انگیزترین شناگر جهان موجب میشود که بعضی به اشتباه آنرا حاصل یک طراحی هوشمند بدانند، اما این نیز نشانه عملکرد فرگشت است.
از نظر سرعت و چابکی، باکتریها با محرک تاژکی از هر شناگر قهرمان المپیک برتر میباشند. آنها صدها برابر طول بدن خود را در یک ثانیه طی میکنند و میتوانند جهت حرکت خود را در کسری از ثانیه تغییر دهند.
منبع این تحرک فوق العاده یک موتور میکروسکوپی است که موتور تاژکی باکتری خوانده میشود. با اینکه اندازه این تاژک میلیونها برابر کوچکتر از یک دانه شن میباشد، اما پنج برابر سریعتر از موتور یک ماشین مسابقه فرمول 1 است و با حرکتی شلاق مانند پیچ میخورد و باکتری را به جلو میراند.
این یکی از قله های اوج عملکرد فرگشت میباشد که از هر نانوماشین ساخته دست انسان به مراتب بهتر عمل میکند.
پس جای تعجب ندارد که چنین ساختار پیچیده ای توسط مدعیان طراحی هوشمند برای اثبات وجود خالق دزدیده شده است. مدعیان طراحی هوشمند میگویند که بعضی جنبه های حیات آنقدر پیچیده میباشند که نمیتوانند طی تعدادی مراحل ساده و در قالب انتخاب طبیعی فرگشت یافته باشند، پس نیازمند یک طراح میباشند.
انگاره مرکزی این ادعا، برهان "پیچیدگی غیرقابل فروکاست" میباشد:
Irreducible Complexity
ادعا این است که بعضی ماشینهای بیولوژیک نظیر موتور تاژکی حتما باید نتیجه یک طراحی باشند زیرا اگر یکی یا دو تا از اجزاء را حذف کنیم، موتور هیچگونه عملکردی نخواهد داشت.
منطق بکار رفته این است که چنین موتوری باید به یکباره و در قالب یک سیستم کامل بوجود آمده باشد زیرا اگر در فرایند تکامل تدریجی بوجود آمده بود، تا زمانی که موتور به شکل نهایی خود نرسیده هیچگونه مزیت و یا فیتنس را به همراه نخواهد داشت و یک موتور ناکامل قاعدتا باید با انتخاب طبیعی از بین برود.
پس ادعای خلقت گرایان این است که دانشمندان باید نشان بدهند که این موتور در شکل ناکامل و یا متفاوت نیز وجود داشته و برای باکتری مزیتی به همراه داشته است.
خوشبختانه اجزاء سازنده موتور تاژکی در جای دیگری پیدا شده اند و عملکرد نیز دارند، پس این موتور قابل فروکاست است و قطعا یک پیچیدگی غیرقابل فروکاست نیست.
باکتریهای بیماریزا (پاتوژنیک) دارای ساختاری سوزن مانند هستند که به باکتری کمک میکند در سلول میزبان یک رخنه ایجاد کند. این ساختار سوزن مانند اینجِکتیسام خوانده میشود.
پروتئین هایی که در کنار یکدیگر قرار میگیرند تا اینجِکتیسام را تشکیل دهند مشابه همان پروتئین هایی میباشند که موتور تاژکی را درست میکنند.
علاوه بر آن، 9 پروتئین مرکزی موتور تاژکی با پروتئینهای اینجِکتیسام تبار مشترکی دارند. ژن های کد کننده آنها آنقدر مشابه هستند که مشخصاً از یک نیاء ژنتیکی واحد پدید آمده اند.
مطالعات اخیر روی موتور تاژکی سایر گونه ها نظیر آرکیای تک سلولی نشان میدهد که آنها نیز از یک موتور چرخشی برای شنا کردن استفاده میکنند. موتور آرکیا از یک منبع انرژی متفاوت استفاده میکند و قسمت محرک نیز بجای راس از پایه رشد میکند. این نشان میدهد که دو مسیر فرگشتی کاملا متفاوت به یک مقصد مشترک ختم شده اند که پدید آمدن ابزاری چرخشی برای شنا کردن است.
دکتر مَت بِیکر، طراح پوستر معروف درخت حیات، پژوهشگر اثرات دمای پایین بر روی موتور تاژکی باکتری میباشد
